సత్య

చెకుముకి రాళ్ళ రాపిడి నిప్పు: ఆమె తలంపు కనుపాప  అడవికి పొగ పెట్టింది ఊళ్ళో  వాళ్ళందరు రాత్రంతా  మంటలు ఆర్పే ప్రయత్నంలో ఇల్లు వదిలున్నారు నేను మటుకు మర్నాడు కొండపోడులో చేనుమకాం కట్టుకున్నా. చెకుముకి రాళ్ళతో ఆమెకి ముక్కెర కమ్మలు చేయించా ఆమె కళ్ళ లోయ వాగుల్లో అగ్ని పూలు. నా పెదవుల పై  సెగ రాత్రంతా ఇద్దరం అడవి పంటకి కంచెలా అల్లుకున్నాం.

పిల్లలు చదువుకుంటున్నప్పుడు: ఇల్లంత ఙ్ఞానం ఉదయం:బడికి సెలవు -------- మట్టి పొయ్యి ఇంద్రధనుస్సు బాట: చీమలపుట్ట పుట్ట మన్ను పొయ్యి  పడుకుంది. --------

వర్తకులు విశ్రమించిన గదిలో ముదుసలి శుక్లాల కళ్ళు (హయత్ బక్షి బేగం ఙ్ఞాపకార్థం) --------------------- శిధిలం గడి ప్రహరి గోడల పైన గరిక పువ్వు ---------------- మారణ హోమం చావు నిశ్శబ్దాన్ని వింటూ శవాల సంఖ్యని లెక్కేయడం  ------------------ రోదన ఏడుస్తున్నప్పుడు కళ్ళలో ప్రపంచం మసక కమ్ముకుంటుంది -------------

కుంచించుకుపోతున్న కాలంలో వెడల్పవుతున్న రహదార్లు: ప్రయాణం మనలోనే. -------- చిమ్మచీకటి విస్తరించిన రోడ్లెమ్మట కూలిన ఇళ్ళు వరినీళ్ళలో చప్పుడులేని కప్పలు.  --------- బీడు వెన్నెలలో ఒంటరిగా గడ్డి గులాబి గాలికి వూగుతూ...

మనయిద్దరి మధ్యా వెయ్యేళ్ళ అనంతరం కలిసినట్టుగా నీ పలకరింపు కనుపాపకి  కనురెప్ప కబురు మనము కలవనూలేం విడిపోనూలేం --------- నీతో మాట్లాడడం అంతరమధనం జావాబులేని ప్రశ్నకి సుదీర్ఘ చర్చ --------- వెళుతూ... వెళుతూ.. వెనుతిరిగిన చూపు ఆత్మ దేహం మధ్య జీవితకాల పయనం ---- మధువు ఒకే  తరుణంలో దు:ఖాన్ని ఆనందాన్ని పంచే మధువు నీవు నేను  తాగుబోతుని ----- నీ శరీరపు గుబాళింపు నా బూడిద వర్ణం ------

ఖననమవుతున్న కొండలు ముందు తరాలకు కనిపించని మట్టి కణాల  పూర్వీకుల చిత్రాలు

యానిమేషన్ బొమ్మలు చూస్తూ వాళ్ళలో వాళ్ళే నవ్వుకుంటారు వాట్ని నెమరేసుకుంటూ... అందరి మథ్య  వాళ్ళలో వాళ్ళే మాట్డ్లాడుకుంటారు మనం కూడా ఇన్ యానిమేట్నేస్ వదులుకుంటే నిద్రిస్తున్న పసికందు పెదవులపైన బొసి నవ్వు లా  పునరావ్రుతమవుతాం.

కొండకి కాషాయం రంగు పులిమారు కళ్ళలో ప్రక్రుతి సంజీవినై ప్రవహించింది (భరత్ భూషణ్ మారుతి బొమ్మలకు)

గదంతా వెన్నెల తివాచీ అద్దాల కిటికీ చూపుకి పరదాలు లేవు. లోనా బయటా నిద్రిస్తున్న కనుపాపలో  సీతాకోకచిలుకల గూళ్ళూ కళ్ళు తెరవగానే  గుప్పెడంత ఆకాశంలో   సితాకోకచిలుక  రెక్క రంగుల ముగ్గు 

దర్గా మెట్ల మీద గుడ్డి పీర్ల చూపు ఇరాని హోటల్ గల్లా పెట్టి దగ్గర సాంబ్రాణి ధూపం గాల్లో కలిసిపోయాయి ఇప్పుడు మిత్రులు లేని ఛాయ్ నాలుక నుండి  గొంతులో కెళ్ళే పరదెశీ  వీడ్కోలు వెన్నెల పిండిమరలో పనిచేసేవాడి పిండిమొహం పల్కరింపు నవ్వు గిన్నెలో తీస్కువెళ్ళే వాళ్ళు అరుదు.

రెయిన్ బో ఎఫ్.యం.లో పాత పాట సోల్ రెస్ట్ ఇన్ పీస్ సమాధాత్మల మీద బిళ్ళ గన్నేరు పూల వాకిలి తలుపొకటి తెరిచేవుంటుంది

మెదడుపూలాలోచన చుట్టూ భ్రమరం రాలిన పూలు సింథూర మొగ్గల్లా... పాదాల చెంత