సత్య

నా  ఫేస్ బుక్ కలవని పరిచయస్తుల కరచనాలతో అంతరంగ చర్చ రోజూ ఒక  టైం  లైన్ మీద వాల్ పోస్ట్ గుచ్ఛం

పొగాకు పుల్ల ముక్కెర: నా అరచేతిలోని పచ్చబొట్టు

ఎప్పటికీ కదలకుండా అక్కడే బుద్ధ  విగ్రహంలా నిల్చుని వుంటుంది వింటుంది చూస్తుంది సైగలు చేస్తుంది నేను మటుకు దానికి అటు ఇటు పరిగెడుతూనే వుంటాను నా కాలం చెల్లేంత వరకు రోడ్లు విస్తరిస్తునప్పుడు గుడిని జరపకుండా దాన్ని మటుకు కొద్దిగా నెట్టేస్తారు మిత్రులనీడ జాడల్ని కోల్పోయి దిగాలుగా మొహం వేలాడదీసింది. వుండండి! ఇప్పుడే వస్తా!! దాని చుట్టూ తిరిగి దణ్ణం పెట్టి బొడ్డురాయిగా మార్చి!!! (నాకు దారి చూపిన అనేకానేక రకాల మైలు రాళ్ళకి)

ఆలోచన  రెమ్మలతో గబ్బిలాల ఉయ్యాలాట విత్తంత ముచ్చట రేయింబవలు నెమరేసే  లాలాజలం

ఎగరేసిన రంగుల పడవ దోసిట్ల నుండి గాలిపటంలా జాలువారుతోంది

నడి నెత్తిన సూర్యుడు నీడ జాడను కాలరాశాడు ----- చూపు పైన నల్లని మబ్బులు అడుగుల  గుర్తులు పచ్చని  నీటితివాచీలు

గౌరమ్మలు ముని వేళ్ళతో నీటి నేల బిందువులపై తడి మట్టి ముద్ద మనస్సు ముఖచిత్రాలు వేస్తారు.

ఇసుక రేణువుల నుండి వీచే  గాలి పాట చీకట్ని నిద్రోనివ్వదు

నా సమాథికి చెట్టు నీడ చూపు  కాపలా...

  పాత పుస్తకం కాగితంలా ముడ్చుకుపోతోంది అమ్మ రేపు అక్షరాలు ఇంటి అల్మారాల్లో పరిమళిస్తాయి... (గుడ్లవల్లేటి కమలమ్మకు)