కొన్ని జ్ఞాపకాలు భలే ముచ్చటగా వుంటాయి.పూల పుప్పొడిలా... కొన్ని పూలని తాకి న  తర్వాత యా ధ్రుచ్చి కంగా ముక్కు మీ ద ,బుగ్గ మీ ద ,  ను దుటి న చెయ్యి పెట్టినప్పుడు ,  వేళ్ళకి అంటుకున్న పూల పుప్పొడి అక్కడంతా అంటుకుం టుంది .జ్ఞాపకా లూ అంతే  ! కొద్ది పాటి ఆనందాన్ని ,  బాధ ని ,  కించిత్   జ్ఞానాన్ని ఇస్తాయి.   అవి మనని కాసేపు మనోలో నే , మనతోనే   ఆగేటట్లు,మాట్లాడుకు నేట్లు  చేస్తాయి. ఆ జ్ఞా ప కాలకు రూపం ఇచ్చిన ప్రదేశాలు ,  సంఘటనలు ,  వ్యక్తులను నె మరోస్కోమని !  అప్పుడు మన ఆలోచనలు కొత్తగా  మొలకెత్తుతాయి.   .మరి ఎటు చూసినా ఆ వ్య క్తి రూపం చాలా వాటిల్లో ప్రతిరూపమో ,  ప్రతిబింబమో అ యి తే  ?  అది కేవలం జ్ఞాపకం కాదు,పూల పుప్పొడి   నరనరాల్లో జీర్ణిం చుకు పోయిన రక్తం అ యితే.. ..అది నాకు మటుకు గుడ్లవల్లేటి ఉదయ్ భాస్కర్ ,  ఉ రఫ్   బాచి , మా మూడో అన్నయ్య. ........   తను సింగరేణి కాలరీస్ ఎ క్స్ప్లోరే షన్ డివిజన్ నుండి మే నేజర్గా రిటైర్ అయ్యి. హైదరాబాద్ లో సెటిల్ అవుదామని  నగరం అంతా తిరిగాడు ఇల్లు కోసం. తన కు   మటుకి  తెల్సు ఎటువంటి ఇల్లు కావాలని.చివరికి షామీర్ పే ట...
 
chaalaa baavundi.
ReplyDelete