గూళ్ళ రెక్కలు


ఒకే గూడుకి
రెండు అరలు
కిందది గిజి గాడికి
పైది
గిజికి
సహవాస గాలికి
ఊగే ఉయల పందిరి.
నేల రాలిన
చుక్క
బావి
పైన తుమ్మ కొమ్మలకి
అంటిపెట్టుకున్న
గూళ్ళ వూరు
పుడమి తివాచిని
ఎగరేసుకుపోతున్న రెక్కల్లా.
మూనిమాపు వేళ
చెట్టు
ఓ సంధ్యారాగం
అప్పుడే వచ్చివాలే
తెల్ల కొంగలు
ప్రేక్షకులు
తుమ్మ ముల్లు
పక్షికూతలు
రేయింబవళ్ళని
జతకలిపి పలికించే
బాన్సురి వయలీన్ల
జుగల్ బంది

 (29-12-12,కంసానిపల్లి,మహబూబ్ నగర్ జిల్లా)

Comments

  1. కనకాంబరంJanuary 3, 2013 at 11:52 AM

    అద్భుతంగా వర్ణించారు నా యింటినీ పరిసరాలనూ సత్య జీ ...గిజిగాడు ...
    www.nutakki.wordpress.com (kanakaambaram)

    ReplyDelete
  2. satyasrinivasgJanuary 3, 2013 at 11:59 AM

    Thanks andi

    ReplyDelete
  3. UnknownJanuary 3, 2013 at 4:27 PM

    wonderful description

    ReplyDelete
  4. satyasrinivasgJanuary 3, 2013 at 5:04 PM

    Ramesh gaaru thanks ,and i wish u happy new year

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

పూల పుప్పొడి (ట్రిబ్యూట్ టు జి.ఉదయ్ భాస్కర్)

  కొన్ని జ్ఞాపకాలు భలే ముచ్చటగా వుంటాయి.పూల పుప్పొడిలా... కొన్ని పూలని తాకి న తర్వాత యా ధ్రుచ్చి కంగా ముక్కు మీ ద ,బుగ్గ మీ ద , ను దుటి న చెయ్యి పెట్టినప్పుడు , వేళ్ళకి అంటుకున్న పూల పుప్పొడి అక్కడంతా అంటుకుం టుంది .జ్ఞాపకా లూ అంతే ! కొద్ది పాటి ఆనందాన్ని , బాధ ని , కించిత్   జ్ఞానాన్ని ఇస్తాయి.   అవి మనని కాసేపు మనోలో నే , మనతోనే   ఆగేటట్లు,మాట్లాడుకు నేట్లు చేస్తాయి. ఆ జ్ఞా ప కాలకు రూపం ఇచ్చిన ప్రదేశాలు , సంఘటనలు , వ్యక్తులను నె మరోస్కోమని ! అప్పుడు మన ఆలోచనలు కొత్తగా మొలకెత్తుతాయి.   .మరి ఎటు చూసినా ఆ వ్య క్తి రూపం చాలా వాటిల్లో ప్రతిరూపమో , ప్రతిబింబమో అ యి తే ? అది కేవలం జ్ఞాపకం కాదు,పూల పుప్పొడి   నరనరాల్లో జీర్ణిం చుకు పోయిన రక్తం అ యితే.. ..అది నాకు మటుకు గుడ్లవల్లేటి ఉదయ్ భాస్కర్ , ఉ రఫ్   బాచి , మా మూడో అన్నయ్య. ........ తను సింగరేణి కాలరీస్ ఎ క్స్ప్లోరే షన్ డివిజన్ నుండి మే నేజర్గా రిటైర్ అయ్యి. హైదరాబాద్ లో సెటిల్ అవుదామని నగరం అంతా తిరిగాడు ఇల్లు కోసం. తన కు   మటుకి తెల్సు ఎటువంటి ఇల్లు కావాలని.చివరికి షామీర్ పే ట్   ధ్యాన్యప్రస్తా లో ఒదిగాడు. అంద రూ  
Read more

పిల్లల చెట్టు

పుట్ట మన్నుతో కట్టిన బొమ్మరిల్లుని మరమ్మత్తులు చేసిన వేసవి సూరీడు అరచేతిలో భూమిని  ఉండలు కట్టుకుని తిరిగేకుమ్మరిపురుగు చెట్టు ఆకాశం తిరగేసిన మబ్బుల గొడుగు వేసవి సెలవులు జీవితాంతం నెమరేసుకునే జ్ఞాపకాల కాలం అవును బాల్యం, మనలో ఎప్పటికీపొదిగివున్న మధుర బీజం అప్పుడప్పుడూ కొన్ని చినుకుల్ని గుండెలమీద చల్లుకుందాం ఓ పచ్చని గాలి శ్వాసలా తనువు ఆవరణను అల్లుకుంటుంది నేలగంధం  పరిమళాన్ని ఆస్వాదిస్తూ కొమ్మల మంత్ర తివాచీ మీద ఓ జీవిత కాలం పయనాన్ని అమర్చే గూడులో ఒదిగిపోదాం ( 13-6-16)
Read more