సత్య

యిక కొన్ని వర్షపుచుక్కల్ని దాచి పెట్టుకుంటాను,అవి పాత విత్తనాలే!.ప్రతి ఏడాది పూల మొక్కల విత్తనాలతో బాటు వాట్ని గొప్పి తవ్వి నాటమంటాను.మా కొండ పోడు   గూటిలొ రాత్రిపూట వెదురు పొదలనుండి వీచే గాలి మిట్ట  మధ్యాహ్నం జముడు కాకి దిష్టి బొమ్మలా కూస్తుంది. ఉదయం  కుబుసం  వదులుతూ తన నలుపు రంగులోకి వచ్చేస్తుంది. రంగులన్నీ వర్షపు చుక్కల్లా  మట్టి కంటి గూడులో నిద్రిస్తాయి. యిక నేల నీటి కోసం ఎదురు చూడదు. కూతపాటి దూరంలో మళ్ళి రెండు ప్రాంతాల విభజనకు మూల  వాసుల ఊర్లూ విభజన  గీతను  గీసే చేతి కర్రలయ్యాయి. ఎప్పటి లానే కొండచుగూటిలోని నీటి ఖనిజంగా చేతికర్ర  ఒదిగే వుంది. దూరంగా ... నదిఒడ్డున నగారాల నిర్మాణం విస్తరిస్తోంది. చిన్న రాజధాని పెద్దదవుతోంది. వందల ఏళ్ల  చరిత్ర గల నగరాల్లానే ,నదులూ ఎండిపోతాయి. నది ఒడ్డున మోడు చెట్టునుండి రాలుతున్న ఆకుల్లా వలసపక్షుల  గుడారాలూ  వెలుస్తాయి. చెట్టుకి నేల లేదు, నేలకి నీటి చుక్క లేదు, నగర నిర్మాణానికి మట్టి లేదు. భూమంతా కొందరి గుప్పిట్లోనే బందీ. భూమిప్పుడు బంగ...