సత్య

1.ఈ చెట్టు కింద కూర్చుని నాతో నేను నా అమ్మతో నా సఖితో నా కొడుకుతో నా వాళ్ళతో ఎన్నో సార్లు ముచ్చటించా కొన్ని మార్లు నాలో నేను ఎల్లప్పుడూ అది మౌనంగా తనలోని ఆకుల సవ్వడి లా ఓ కొమ్మకొనల తుంపర వర్షంలా ప్రతిస్పందించింది 2. మరో చోట దూరంగా ఒంటరిగా నా జీవితపు గెలుపోటమిని బేరీజు వేస్కుంటూ రెండువైపుల్న గెలుపోటములున్న తన ఆకుల నాణాన్ని ఎన్నెన్నోసార్లు గాలిలో ఎగరేసి లెక్కేసుకుంటూ గాలివాటంలా పరిగెట్టానో... దాని ఆకుల చూపులకీ దాని సహచరికీ మధ్య జరిగిన మౌన చూపుల సంభాషణ కే తెలియాలి నాకు వచ్చే కబురల్లా  గాలి తంత్రాల జీవన శ్వాస చిత్ర రేఖల తరంగాల వేద రహస్యం 3. నా లానే ఎందరో దాని చుట్టూ వాలి వెళ్ళి పోతారు 4. ఇప్పుడు భారమైన మనస్సు నీరసించింది తరుచు తరుచు తన వారసత్వపు పసి మొలకల్ని తన చేరనే వుండి బాల స్పర్శతో తనని తానూ  స్ప్రుజించుకోవాలని ఆరాటపడుతుంది మగతలో తనలో తానూ చిన్న అలికిడైనా ఎవరొచ్చారు ఎలావున్నారు బాగా వుండు బాగా చదువుకో అని కలవరిస్తుంది తన నీడ బాట లో వున్న ఊట బావి శబ్దంలా 5. కొన్ని పక్షులు

ఏ అడవిని చూసినా... ఆకులిప్పుడు కొమ్మలకు ఉరేసుకుని వేలాడుతున్నట్లున్నాయి వేర్ల కింద మట్టిగుట్టల్లో ఇంకిన రక్తమాంసముద్దల్లా అంతా ఖననమే నేలని తవ్విన తర్వాత  పైనేముంటుంది బూడిద తప్ప భూమిప్పుడు రక్తపు మరకలతో ప్రధక్షణ చేస్తోంది గోడమీద ఎర్రటి కణాలంటించుకున్న సూరీడు వీధులెమ్మట నినాదాలు చేస్తూ తిరుగుతున్నడు రాత్రి పలక మీద చంద్రుడు పేలిన గ్రనైట్ల రంధ్రాలనుండి వెలువడే ధూళి అనుదినం జీవన్మరణ మధ్య జరిగే పొరాటాలలో అమాయకంగా అనామకులైన స్థానికులే ఇప్పుడూ కనిపించే నక్షత్రాలు వాటి చీకటే మనకు కనిపించే వెలుగు ఇకవున్న వారు కొమ్మలకు వేలాడుతున్న జివచ్చవ ఆకులు అనాదిగా అడవి పచ్చగానే కనిపించింది చెట్టుకింద భూమిలేని వేరుకతలు కతలు కతలుగా చెప్పారు , విన్నారు అహోరాత్రులు పచ్చంచు రగులుతూనే వుంది నిప్పంటించిన వారు , కాసుకునే వారు అంతా ఎవరి దారిలో వాళ్ళు సాగుతూనే వున్నారు అక్కడివార్నే అడవిని నాశనం చేసారని ధూషించారు , నిందుతులని ముద్రించారు చివరకి రాక్షసులు అన్నారు వాళ్ళకి హక్కులున్నాయన్న మాట అంతా హూళక్కే ఇవన్నీ పధకం ప్రకారం జరుగుతాయి